Gekleurde vlinders, witte tulpen of zwart leer?

Sinds januari is er weer een indrukwekkende reeks afleveringen van ‘Over Mijn Lijk’ te zien waarin een zestal jonge mensen gevolgd worden die alles uit het leven halen terwijl ze weten dat ze dood gaan. Hoe leven ze met de gedachte dat ze niet meer lang te leven hebben en welke dromen hebben ze nog? Bewonderingswaardig is het om te zien hoe ze ondanks hun ziekte nog alles uit het leven halen. Waardevolle levenslessen voor ons allemaal.

Heel indrukwekkend vinden wij de afleveringen waarin zorgvuldig wordt nagedacht en gesproken over de uitvaart zelf. Eigenlijk een doodgewoon gesprek, maar we denken bij leven liever niet over ons afscheid na, laat staan dat we er met elkaar over praten. Terwijl deze afleveringen van ‘Over Mijn Lijk’ laten zien hoe mooi en troostend het kan zijn om je afscheid juist bij leven al samen met je geliefden vorm te geven. De afleveringen waarin het gaat over de keuze voor een unieke kist of urn maakt de dood wel heel concreet en bijna tastbaar.

Zo zien we de 16 jarige Kiki (die zelf nog nooit bij een uitvaart aanwezig is geweest maar die een duidelijk beeld heeft hoe haar eigen afscheid eruit moet zien: veel mensen, feestmuziek en applaus en juichen voor iedere spreker zodat het vooral geen dooie boel wordt) in een atelier haar eigen urn maken samen met haar ouders en zus. Hoewel de aanleiding zeer verdrietig is geeft het gezin aan dat ze er een fijne dag en een mooie urn van maken. Eén die vrolijk versierd wordt met kleurige vlinders en bloemen, want dat vinden ze leuk. Precies als Kiki. Samen zetten ze haar unieke urn (en de kleinere versie speciaal voor haar zusje) alvast op een mooi herdenkplekje in de woonkamerkast.  Na haar uitvaart zal haar as hier bijgezet zal worden, zodat papa en mama haar altijd dicht bij hebben als ze haar nodig hebben.

De stoere Patrick timmert samen met familie en vrienden op een zonnige dag zijn eigen robuuste houten kist in elkaar. Iedere plank wordt zorgvuldig aangebracht en met een lach en een traan maken ze met elkaar een mooie herinnering die, hoe gek en dubbel ook, niemand had willen missen. Samen met zijn schoonmoeder werkt Patrick de bekleding van de binnenkant van de kist uit, zwart Audi leer met rode stiksels en inclusief een origineel Audi hoofdsteun. Zo krijgt Patrick zijn eigen houten Audi. Het driejarige zoontje helpt uiteindelijk mee aan de kist door de bekleding er met spijkertjes in te slaan en test of papa wel lekker kan liggen. Hartverscheurend, maar ook hier overheerst het gevoel van trots en saamhorigheid om het afscheid precies te maken zoals het past bij de passionele autoliefhebber.

De afgelopen maanden hebben wij families mogen begeleiden die kozen voor kisten en urnen passend bij hun leven en/of hun geliefdes. Soms heel eenvoudig, soms juist heel uitbundig; beschilderd of bedrukt met bergen, witte tulpen of geliefde personen. Van riet, hout, touw, karton, zachte stof, keramiek, mos of in juist een stenen bootje. Maar altijd kloppend en precies zoals zij waren.

Wil je ook eens door Hiernumaals afscheidszorg geïnspireerd worden hoe een passend en authentiek afscheid er voor jou uit zou kunnen zien, kijk dan op numaals.nl/voorzorg of bel ons op 035-2057339.

Over Mijn Lijk, NPO 1, BNNVARA iedere woensdagavond om  21.35 uur